Op een mooie avond in April besloot ik weer even te gaan vissen samen met mijn zoon. Mijn zoon heeft dit jaar zijn zwemdiploma gehaald dus ik kan hem nu af en toe meenemen en ik had hem belooft om een avondje te gaan vissen. We waren eerst op een avond even een rondje gaan rijden om te kijken of de karpers al in de slootjes aanwezig zijn, en ja hoor, we zien in de slootjes genoeg activiteit en zelfs een rug bovenkomen.

Na het avondeten vroeg ik of ie mee ging maar hij had zich bedacht, hij moest knikkeren met zijn iets wat oudere buurmeisje.
Dus helaas voor mij en dan maar alleen op stap.
Aangekomen op de stek besluit ik twee voerplekjes te maken, 1 tussen het riet en de andere vlak voor de kant waar het ook wat dieper is. Ik zie weer genoeg activiteit in het water, de riet stengels bewegen af en toe omdat er vis tegen aan zwemt.
Ik besluit dan ook om eerst tussen het riet te vissen.

Een paar minuten ligt mijn dobber tussen het riet en schiet ineens onder maar helaas na het aanslaan zit er geen vis aan de haak. Nogmaals even tussen het riet, het duurt niet lang of weer schiet mijn dobber onder en komt snel weer boven, gelukkig had ik gewacht met aanslaan. Nu wordt mijn dobber het riet in getrokken en ik sla aan, Hebbes! Geen karper maar een mooie ruisvoorn. En die zijn nog best sterk voor hun lengte, maar aan de karper hengel geeft het geen sport natuurlijk.

Na het onthaken en terugzetten van de vis probeer ik het eventjes op de stek vlak voor de kant. Ik shuif de dobber op de juiste diepte en wacht geduldig af. Opeens komt mijn dobber iets omhoog, draait een rondje en vertrekt, nee niet de diepte in maar vertrekt gewoon naar het midden van de sloot. JA! hebbes! Karper dacht ik, het voelt als een karper maar al na een paar seconden is het gevecht voorbij? Dat is toch niet normaal voor een karper? Ik shep de vis uit het water en het voelt zwaar. Op de kant zie ik het.. en brasem!! en wat een dikkerd! Dit is wel de dikste die ik ooit gevangen heb. Snel zet ik de vis terug in het water en denk opeens ..Sj.t ik ben hem vergeten op te meten! stom!!!!!

(nee de foto is niet uitgerekt of iets dergelijks, hij was echt zo dik)

Na deze vangst besluit ik weer tussen het riet te vissen en de stek voor de kant weer even met rust te laten. (wel eerst even voeren natuurlijk) Tussen het riet is het al snel weer raak! tenminste, ik heb direct weer beet. Telkens sla ik denk ik te snel aan want ondanks dat de dobber onderschiet haak ik geen vis. Volgens mij zijn dit telkens ruisvoorns die alleen tussen het riet azen. Ik wacht nu even met aanslaan en de dobber schiet onder, komt omhoog en loopt weer langzaam het riet in. Hebbes! Weer een mooie ruisvoorn. Ondanks dat dit ook hele mooie vissen zijn en leuk om te vangen besluit ik niet meer tussen het riet te vissen omdat ik te zwaar vis voor de ruisvoorns.

Ik leg nu mijn dobber een stuk voor het riet, hee dat helpt, ik heb nu niet direct beet.
Het is stil, er gebeurd een tijd niets maar ik zit lekker dus dat geeft niet.
Er komt een fietser voorbij en die stopt iets verder en roept iets, ik kan het niet goed horen en weer roept hij iets. Opeens schrik ik want naast me zie ik opeens een hond die snel voorbij rent naar zijn baasje. Poeh gelukkig zat ie niet met zijn kop in mijn tas.
ik kijk naar het water en …… dobber? ….. huh? …. ik draai mijn lijn iets straker en til mijn hengel iets omhoog en voel weerstand en ik sla nog even aan. JA hebbes ! karper!! Ja nu zeker karper, het duurt zo’n 4 minuten voordat hij moe is. Tjee wat zijn ze soms sterk. Wel jammer dat ik de aanbeet gemist heb door de hond en fietser maar misschien ook wel geluk daardoor, misschien had ik wel te snel aangeslagen anders!? je weet het niet he…

(mooie slanke schub)

De karper ligt op de kant en het is een mooi slank schubkarpertje van 51cm.
Hup snel weer het water in en door vissen maar.
Helaas blijven de aanbeten nu uit, het zonnetje ging onder en het werd een stuk kouder.

Tijd om naar huis te gaan.!
Hopelijk gaat zoonlief volgende keer wel mee, hij had anders nu zijn eerste karper gevangen.

B van der Woude